Старонка:Rodnyja zjavy 1914.pdf/102

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

аткінулася назад і с крыкам: „Чорт! чорт!“—пусьцілася на ўцёкі.

Стойце, браткі! гэта-ж я! — загаласіў Мікалай і пабег за імі з заткалам, а за ім і Міхаська. Але на вуліцы ўжо нікога не было. Ахамянуўшыся, Мікалай узяў за руку сына і сказаў:

— Сынок, хадзем да хаты! І маўчы, нікому нічога ані шэп!

А назаўтра ешчэ большая трывога павісла над сялом.