Гэта старонка не была вычытаная
Lawon da chaty śkirawaŭsia,
I ni našto bolš nie zwažaŭ,
A tolki dumkam jon addaŭsia:
Pra Irku mrojna razwažaŭ.
Jana ŭ pakoiku stajała,
Kab ŭ bok Lawona pahladać,
Taksama mrojna razwažała,
Nia jšła jašče adrazu spać.
A ŭ sadzie im na raźwitańnie
Pačaŭ sałoŭka ščabiatać.
Da samaha jon raźwidnańnia
Ǔ traŭniowu noč nia moža spać.
