Старонка:Piosnki wieśniacze z nad Niemna i Dźwiny (1846).pdf/97

57

XCIII. (Xiąz̓. 3 piosn. LXIV.)

Pajechaú synōk az̓ na Ukrainu,
Tudy pajechaú ni az̓aniúszy sia;
Adtūl pryjechaú az̓aniúszy sia.
Oj wyszła maci, ich pirajmaci:
Syna witała czyrwonym winōm,
A niawiestku biełaj atrutaj.
Syn winā nia piú, na kaniā úzliú,
Biēłuju atrutu niawiestka wypiła.
Nia umieła maci nas pirajmaci,
Umiējz̓a maci nas pachawaci. —
Syna ubrała u tōnkuju kitajku,
A niawiestku u tōústuju rahoz̓u.
Syna wiazła sześćmī kaniami,
A niawiestku ślapōj kabyłoj.
Syna chawała pirad kaściołam,
A niawiestku az̓ za kaściołam.
Na syna mahile wyras jawor zialony,
A na niawiestki biēłaja biaroska.
A raślī, raślī, da j pachīnuli sia,
Ū miesta wiarszoczki zraslī sia.

XCIV. (Xiąz̓. 2 piosn. C.)

Kaju sia młoda, a nie pamału,
Szto młoda zamuz̓ paszłā.
Z̓ywu ja hadōk, z̓ywū ja druhī,
U mamki nie bywaju.
Abiarnū sia ja szeroj ziaziuloj
I palaczū ú mamkin sad.
Siadu ú māmkinym sadu
Na biełoj lilii.