Старонка:Piosnki wieśniacze z nad Niemna i Dźwiny (1846).pdf/50

10

Żniwne, czyli Letnie.

XV.

Da úz̓o wieczor wieczereje,
Nasz pan wiesieleje.
Pa pōstaciach pajez̓dzaje,
Swajē z̓niejki pryhaniaje.
Z̓niécie pa pōstaci z̓niécie,
Samy siebiē nie paźniécie,
Majhō kaniā waranoho,
Mieniē pana maładoho;
Majhō kaniā strakātaho,
Mieniē pana bahātaho.

XVI.

Da úz̓o wieczer wieczereje,
Nasza pani wlesieleje,
Pa pōstaci pachádzaje,
Na pahodu zahladaje.
Dziakuj Bohu za pahodu,
Szto majē z̓eńcē ú polu;
Kaścē maje na bałocie,
Usiē ludzie na rabocie.

VII. (Xiąz̓. 1 piosn. XXIV.)

Da ú nāszaho pana
Da nie dōbraja sława:
Pa miēsiacu z̓yto z̓ali,
Pa zarām kopy kłali.
Ciomno ú poli ciomno,