Старонка:Piosnki wieśniacze z nad Niemna i Dźwiny (1846).pdf/49

9

Siwy koniu siwy, malowane sanki,
Jak siadū, to pajedu da swojej kochanki;
Da ú majēj kochanki smalanyje łaúki,
Jak siēú, tak i prykipiēú.

|}

XII. (Xiąz̓. 4 piosn. V.)

Pryjēchała Kaladā na siwym kōniku,
Pastāwiła kōnika ú adrynce,
Samā sieła na kuciē ú pierynce,
Pastaúlała dūdeczki na staúpie:
Hrajcie dūdeczki hōłośno,
Skaczycie dzieweczki chōrosze.

XIII. (Xiąz̓. 4 piosn. VI.)

Paszłā Kaladā kaladujuczy,
Da za jeju chłōpczyki żebrujuczy, Kaladā.
Paszłā Kaladā pa ledū,
Rassypałā Kaladū.
A wy dziēwoczki nie hulajcie,
Da jdzicie Kaladū pabirajcie. Kaladā.

XIV. (Xiąz̓. 4 piosn. VII.)

Wieczer, wieczer, wieczeryneczka,
Chto tam jedzie? baranīneczka.
Jedzie Andrejko pjany:
Adczynī Kacierynko, ja twoj kochany. —
Nie adczyniū sie, brata bajū sie,
A preсīú ciebiē samā liściem ścielū sie.