117
sie, sam broń się. (Zacząwszy z̓niwo niedbają czasem niektórzy na święto i w polu pracują, a często się zdarzają o tym czasie pioruny; jeśli więc nie poboz̓niejsi, to przynajmniej trwoz̓liwsi, nie idą w pole, i ten dzień święcą. Stąd zapewne urosło owo przysłowie.
Sierpnia 6. Pryszōú Spas, úsiemū czas. W święto Przemienienia Zbawiciela, wszystko dojrzałością uwesela. Przyszedł Zbawiciel, wszystkiemu czas; bo wtedy i owoce niekiedy w sadach juz̓ prawie bywają dojrzałe. Jednakz̓e ledwie okolo Wniebowzięcia N. P. Marii (jak źwiemy Zielnej) t. j. 15 Sierpnia podług starego kalendarza, juz̓ zupełnie dośpieją.
Sierpnia 24. Pryszoú Baútramiēj, z̓yto na zimū siej. Przyszedł Ś. Bartłomiej, z̓yto na zimę siej.
Latem. Kali hrybnō, to i chlebnō. Kiedy grzybów duz̓o, to i urodzaj zboz̓a. Gdy zarodzi grzyb, to będzie i chléb: (bo zwyczajnie wtedy dészcze ciepłem przeplatane bywają.)
Grudnia 4. Swiataja Barbara noczy urwała. S. Barbara nocy urwała. (W rozumieniu więc ludu noc się zmniejsza od 4 Grudnia; chociaz̓ w rzeczy samej skraca się od II/22 tego miesiąca.)
Grudnia 6. Da Mikoły, niet dabrā nikoli. Do S. Mikołaja nigdy dobrej sannej. (I tak jest zwyczajnie; czasem nawet i do Boz̓ego Narodzenia.)
Grudnia 25. Kōlady, to jon ciepīer pan. Na Boz̓e Narodzenie sługa sobie pan. (W to święto kończy się sługom wolnym rok słuz̓ebny; bywają tak zwane igrzyska (ihryszcza) z muzyką i tańcami, na których oni po wsiach i miasteczkach od gospodarzy odstają, a u innych słuz̓bę przyjmują, lub się nadal słuz̓yć dawnym umawiają.)
._%D0%A3%D0%B7%D0%BE%D1%80_5.png){kind=small}
Szczególne wyrażenia i porównania, mogące się uważać w części i za przysłowia.
1. Ani hālera nie mā. Ani halerza niémasz! (Halerz był pieniądz bity w Polsce na podobieństwo bitych w Hali w Sa-
