92
sachoju, trąć ziemię sochą, przejdź nią zlekka, naznacz linią jaką. Ross. шерохъ, szorstkość, шерошить, chropowacić, stroszyć, najez̓ać. Serb. schéscheraté, szorstki. Lind.
Szeúluha, i. z̓. koń zły, stary i spracowany; szkapa.
Szuło, a. m. słup wyz̓łobiony, w który się zakładają bierwiona (bierzma, po krewicku bierwienā.)
Szwela, i. z̓. kłoda w kant ociosana drzewa towarnego, którą zwiemy s krewicka brusem. (Brus znaczy osłę do ostrzenia.)
Szypszyna, y. z̓. róz̓a polna i lesna. Ross. шиповникъ, głóg, róz̓a dzika.
T.
Tachlawāć, marnować, przefrymarczyć. Tachlować, u Lindego znaczy mieniać, szachrować, frymarczyć co na co: zawsze s przyganą.
Takī, (przysłówek) jednak: hawary zdarōú, takī ja swajō budu rabīć; mów sobie, jednak ja swoje robić będę. Moz̓e tak powiedzą niektórzy, co wprowadzają teraz do pism swoich ten prowincializm litewski takī, który przeczytany po polsku tāki (z akcentem nad przedostatnią,) nie tylko, z̓e jest bez z̓adnego znaczenia; ale i wygląda najgorzej. W całem uz̓yciu tego nie przysłówka, lecz zaimka, taki, nié ma w słowniku Lindego podobnego znaczenia, jakie ten raz̓ący prowincializm chce mu dziś nadać.
Trasca, y. z̓. febra zimnica, ziębnica, drz̓ączka. Mówi się tez̓: trascu jon maje! nic nié ma; trascu woźmie! nic niedostanie, nieweźmie: słuz̓y często do przeklinania; przez uszanowanie trasca zwana bywa ciotką. W Pińszczyźnie zwą ją: szuchla. Ross. трасавица, febra s trzęsieniem; трасучка, drz̓ączka, drz̓enie członków. Kroac. treshlika, Raguz. treschljaviza, Wind. tresliza. Lind.
Tryhubica, y. z̓. siatka we trzy ściany na ptaki. (patrz pod głoską H. hubica.) Niebrzydka tez̓ rybka w stawie, choć linek s plocicą, Gdy się lowią drgubicą. (Klonowicz, Z̓al VII.) Drgubica, drugubica, drygubica, sieć na ryby ze trzech sieci złoz̓ona: średnia gęste, a dwie skrajne z obu stron rzadkie oka miewają. Kluk uz̓ywał drygubice na słomki. Słown. Lind.
