65
Czarapiēń, nia, n. czerep ze zbitego garnka.
Czubajka, i. z̓. czub.
Czutnō, przysł. daje się słyszeć; nie czutnō, nie słychać.
D.
Damawierka, i. z̓. z niemiecka: ochmistrzyni; a lepszy wyraz: domowierka.
Damōú (w Lepelskiem) do domu!
Daniło, y. m. Daniel.
Dałōú, (w Lepel) na dół: s kaniā dałōú, ssiadł s konia.
Dōczka, daczkā, i. z̓. córka.
Dziādzieczko, a. m. stryjaszek, dziaćko, stryj.
Dziādzina, y. z̓. stryjenka.
Dzierz̓āć, trzymać.
Dziewier, a. m. dziewierz, brat męz̓a, z niemiecka szwagier, der Schwager.
H.
Hadzīna, y. z̓. godzina.(Hādzina, y. z̓. gadzina.)
Haj, u. m. gaj.
Halinka, i. z̓. gałąska.
Hałasīć, hałasici, głosić.
Hareci, harēć, palić się, goreć.
Harełka, i. ż. wódka, gorzałka.
Harōd, aharōd, u. m. ogród.
Hnać, gonić, gnać.
Hod, u. m. rok. hadōk roczek (hādok, brzydki)
Hōłaczka, i. z̓. igiełeczka.
Hōłas, u. m. głos, hōłosno, głośno.
Hudzīć, ogadywać, ganić.
Hukāć, (w Lepel.) rozmawiać; (w Nowogródzkiem) hukać, wołać kogo głośno.
Husāk, a. m. gęsior, hūseńka, i. z̓. gąska.
Huścī, huczeć; hudziēć 3 osoba licz. pojed. huczy.
I.
Icī, to samo, co i iścī, iść.
Iskrypaczka, skrypeczka, i. z̓. skrzypeczka.
K.
Kab, z̓eby, aby.
Kaczałka, i, z̓. wałek do bielizny.
Kajac ca, z̓ałować czego uczynionego.
Kalī, kiedy.
Kałamāz̓yczka, i. z̓. wozek zwany w Litwie kałamaszka.
Kałapiēń, pnia, m. podobno proso? a moz̓e konopie?
Kopiējeczka, i. z̓. kopiejka, pieniądz miedziany rossyjsk:, 2 grosze.
Karawatka, i. z̓. łóz̓eczko.
Kobiałcy, liczb: mnog: kobierce (?). Mogła tu być omyłka w wymawianiu.
Kolki, kolko. (przysł:) ile.
Komel, a. m. koniec grubszy drzewa od spodu.
Krāsyczka, krāseczka, i. ż. kwiatki, zapewne kraśne.W ogólności kwiatki zowią kraski.
Kruh, a, u. krąg, ú kruzie, kręgiem, w kręgu.
Kruty, a. e. kręty.
Kudā, dokąd?
Kustoczek, czka. m. krzaczek.
Kysz, a kysz! wykrzyk do wypędzenia kur.
L. Ł.
Labiōdeczki, lebiodki, z̓. liczb: mnog: ziele w ogrodach lebioda, mączyniec chenopodium,(Jundził.)
