Перайсці да зместу

Старонка:Pieršaja čytanka (1916).pdf/63

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

zababonnyje raskazywali, što kniaź Ŭsiesłaŭ pierekidajecca u woŭka i nočču abiehaje swajo i susiednije kniaźstwy i bačyć usio, dzie što i jak robicca, što wočy jaho praz najtaŭściejšyje ścieny bačuć, i wušami jon za sotki mil kožny hołas čuje. Kniažyŭ Ŭsiesłaŭ 87 hadoŭ, pamior u 1101 hadu.


Pieśnia a kniaziu Ŭsiesławie.

Ŭsiesłaŭ ludziej swaich sudziŭ,
Paradkawaŭ kniaziami,
A pa načach, jak woŭk, błudziŭ
Ad kraju ŭ kraj lesami.

Oś jon s-pad Kijewa biažyć,
A pokul dzień nastanie
I zołak ziemlu azaryć,
Nadmorski kraj ahlanie.

U Połacku zwany huduć
Na zamku u Sofii;
Jon soniejku praskočyć puć
I ŭčuje zwany tyje.

Nia mała j jon piereciarpieŭ,
Choć ducha mieŭ dziŭnoha…
Ab im kaliś hrymieŭ prypieŭ
Pieŭca bylic staroha:

„Choć chitry budź, choć borzdy budź,
„Jak sokał ŭ jasnym niebi.
„A woli Božaj nie minuć
„Nikomu ni ŭ jakoj patrebi.“


Bitwa kala Mahilny.

Syny i ŭnuki Ŭsiesława razdzialili Biełaruskuju ziamlu na čaści. I stało ŭ Biełarusi zamiest adnaho