mnoha kniazioŭ i kniaźstw. Kniazi pamiž saboj zaŭsiody swarylisia i wajawali. Ad razdziełoŭ i swarak abiazsileła i abiadnieła Biełaruś; worahi napadali na jaje i hrabili. Ciažka stała žyć našym pradziedam. Adny s kniaństw pačali šukać wychadu z hetaho ciažkoha pałažeńnia i dabrawolna dałučylisia da uzrastajučaho ŭ moc Litoŭskaho kniaźstwa. Inšyje chacieli wiarnuć daŭnuju sławu swajej baćkaŭščyny i, złučyŭšysia, wystupili prociŭ litwinoŭ sa swaim wojskam. Wojski sustrelisia nad Niomanam, kala wioski Mahilny, dzie litoŭski kniaź Rynhold razbiŭ biełaruskich kniazioŭ i zaharnuŭ pad Litwu ŭsiu Biełaruskuju ziamlu. Z hetaj pary biełarusy pačali žyć razam z litwinami u adnym supolnym kniaźstwie.
|
Biełaruś paśla wajny. A na Niamiazi — jakije žniwy? |
Paŭtary sotni hadoŭ pražyli s saboj biełarusy i litwiny u adnej dzieržawi, bytcym siemja u adnej chaci. Za hety čas lepiej paznali adny adnych i lepiej pačali adny adnych šanawać. Litoŭskije kniazi nawučylisia mowy biełaruskaj, biełaruskaj hramaty, pisali ŭsio pa biełarusku i hawaryli u siabie doma i u kniažnaj radzie pa biełarusku.
