niaćciem chryścijanstwa Waładzimir pryjšoŭ da Rohniedy i skazaŭ jej:
— „Ja chaču ažanicca z hreckaj careŭnaj, chryścijankaj. Ty ciapier wolna i možeš uziać u mužy sabie luboha bajaryna.“
Rohnieda adkazała: „Nia hože kniahini być žonkaju prostaho bajaryna: ja chryścijanka daŭno ŭžo i chaču być zaručnicaj kniazia-kniazioŭ Chrysta (znače, stacca mniškaj). Adpuści mianie u baćkaŭskuju maju Biełaruskuju ziamlu.“
Waładzimir adpuściŭ jaje u baćkaŭščynu i Iziasławu addaŭ usiu Bielaruskuju ziamlu. Iziasła doŭha i ščaśliwa kniažyŭ u Biełarusi i pabudawaŭ horad Iziasłaŭ, niedaloka ad Minska (ciapier maleńkaje miastečka i zawuć jaho Zasłaŭja). Pa śmierci Iziasława kniažyŭ na Biełarusi syn jaho, Bratasłaŭ.
ŬSIESŁAŬ.
Ŭsiesłaŭ byŭ synam Bratasława, a praŭnukam Rohniedy. Ješče pierad naradžeńniem Ŭsiesława da kniahini, maci jaho, pryjšli waražbity-starcy i skazali, što jana narodzić syna, katory prasływie adwahaj i mudraściu daloka pa świeci. Kali naradziŭsia Ŭsiesłaŭ, babki, kupajučy kniaziewiča, ubačyli u jaho na patylicy radzimy znak u kštałcie źwiazdy i miesiaca. Pryzwanyje na kniazieŭski dwor waražbity skazali, što hetyje znaki na patylicy kniaziewiča značuć, što jon budzie mieć nadpryrodnuju siłu, ale ich treba chawać ad luzkoha woka. Dziela hetaho kniaź Ŭsiesłaŭ usio swajo žyćcio nasiŭ na haławie pawiazku.
Kali kniaź Ŭsiesiaŭ wyras i staŭ kniažyć nad Biełaruskaj ziamloj, to jon mudrymi wojnami razšyryŭ miežy Biełaruskaho kniaźstwa. Susiednije kniazi jaho šanawali za mudryje rady, narod lubiŭ za sprawiadliwaść, a worahi bajalisia jaho. Ludzi
