Z NAŠAJ MINUŬŠČYNY.
Kniazioŭna Rohnieda.
Tysiaču z liškim hadoŭ tamu žyŭ u Połacku, na toj čas staličnym mieści ŭsiej Biełarusi, kniaź Rohwałod. U Rohwałoda byli dwa syny i dačka Rohnieda. Rohnieda była wielmi hožaja kniazioŭna.
Mnoha kniaziewičoŭ s susiednich staronak pasyłali swatoŭ u Połacak, prosiačy ruki hožaj kniazioǔny. Prysłaǔ swaich swatoŭ litoŭski kniaź, kniaź Wialikaho Noŭharadu i šmat inšych. Ale kniazioŭna biełaruskaja była nia tolki hožaja, ale i hordaja, dyk za niwodnaho z ich nie zhadžałasia iści zamuž.
Kijeŭski Kniaź, Waładzimir, pačuŭšy ab charastwie biełaruskaj kniazioŭny ad kupcoŭ, što jechali s tawarami, takže pasłaŭ swaich swatoŭ da połackaho kniazia. Kijeŭskije swaty pryjechali u Połacak z bahatymi padarkami dla kniazioŭny. Swaty-bajary raskazali ab bahaćci i sile swajho kniazia, a paśla z nizkim pakłonam pałažyli pierad kniazioŭnaj padarki i prasili, kab Rohnieda pašła zamuž za Waładzimira.
Rohnieda adsunuła rukoj padarki i skazała:
— „Nie pajdu za rabyniča!“
Maci kijeŭskaho kniazia była niawolnica, — ci, jak daǔniej kazali, — „rabynia“, i Rohnieda swaimi sławami zniewažyła kijeŭskaho kniazia, nazwaušy jaho synam niawolnicy.
Pasły z ničym adjechali u Kijeŭ.
Kali dawiedaŭsia ab hetym Waładzimir, zapaliŭsia hniewam wialikim, sabraŭ wojsko i kinuŭsia z aružžem u rukach dabywać kniazioŭnu Rohniedu.
Waładzimir akružyŭ wojskam Połacak, dabyŭ i spaliŭ jaho. U bitwie zabity byŭ baćka Rohniedy, stary Rohwałod, i dwa jaho syny, a Rohniedu Wa-
