Pa siaredzinie kraju kruhłaj stružkaj wijecca Nioman-reka; s paŭnočy zialonaj ustužkaj Dźwina praciekaje, z uschodu Dniepro siwieńki, reka nie małaja lijecca. S poŭdnia Prypiać.
Što-ž za žyćcio było u nas, daražeńki dzietki, u daŭnyje letki, jak narod naš miž saboj nie dzialiŭsia, a ŭ adno cełaje ŭsieńki łučyŭsia, jak kniazi siwyje, našaho rodu, kirawali dolaj i wolaj narodu!..
|
Maja chatka. Biedna maja chatka, padwalina zhniła, |
Aswojenyje i dzikije źwiery.
Zwiery bywajuć aswojenyje i dzikije. Aswojenyje źwiery žywuć pry čeławieku i nie bajacca jaho, bo prywykli da ludziej. Da hetkich aswojenych źwiaroŭ naležać koni, karowy, świńni, awiečki, sabaki, katy.
Dzikije żwiery nia wieruć čeławieku, bajacca jaho i chawajucca pa lasoch. U našaj staroncy sustrečajuć hetkich żwiaroŭ: miadźwiedzioŭ, waŭkoŭ, lisic, barsukoŭ, zubroŭ, łosioŭ, rysioŭ i ješče šmat jakich inšych.
Adny sa źwiaroŭ jaduć trawu, siena, liścia, jak karowa, ci koń, a inšyje kormiacca tolki miasam druhich żwiaroŭ. Pieršych zawuć trawajadnymi, a druhich lutymi. Lutyje źwiery u nas: woŭk, lisica, barsuk, ryś, miadźwiedź i inšyje.
Aproč trawajadnych i lutych żwiaroŭ jość ješče źwiery, katorych nazywajuć hryzunami. Hryzuny
