ВОСЕНЬ. Пуста ў лузе. Толькі стогі Парыжэўшые стаяць, Ды шпакі каля дарогі Цэлы дзень, адно, крычаць.
Грэчка зжата. Гола ў полі. Жыта зьвезена даўно. Толькі плаваюць на волі Кучы хмар, як валакно.
Дожджык сее без прэстанку; Вецер сьвішчэ так як зьвер… Колькі лужын каля ганку! А гразі, гразі цяпер!..
Ссохлі травы. Усё павяла. Слоць, плюхота, холад, цьма. Эх, скарэй бы закрывала Зямлю чорную зіма!
