I woś u kałamášce, zapréžanaj páraj
Kónikaŭ niawialíkich, pry zákrutni stáraj
Pakazáŭsia panóčak wídny, maładziéńki, —
Ablaciéŭšy padwórje, pad gának maléńki
Zajéchaŭ, wýlez z brýčki, — kóniki, pat płótam
Ščýplučy bújnu tráŭku, paciáhli k warótam.
Ŭ dwaré pústa, bo dźwiery na záščepku ŭziáty
I kałóčkam zatknúty ad gánka da cháty.
Padaróžny ŭ piakárniu nia jšóŭ razpytácca,
Atčyníŭ — ŭbiéh da dómu — žadzión razpaznácca:
Zdáŭna jahó nia báčyŭ; — ŭ hóradzie dalóka
Braŭ na rózum u pánskich nawúkach hłybóka.
Ubiéh — i wókam žádnym na ściény staréńki
Hlánuŭ dy praslazíŭsia panók maładziéńki: —
Tož stáry pryjaciéli! — tójže prybór ŭ cháci,
S katórym dziciám byłó tak míła huláci; —
Da ŭžó nie tak wialíki, nie tak bač pryhóžy: —
I týjež abrazóčki hladziáć na świet Bóžy!
Woś Kaściúška u śwítce krákaŭskaj, z wačámi[1]
Upiórtymi u niéba, dziéržyć mieč rukámi.
Dálej ŭ pólskaj adziéžce Rajtán[2], pówien čéści!
Što paciráŭ kraj wólnaść, taskúje ŭ baléści;
Ŭ rucé nož — k hrúdkam wóstra zwiérnuta staróna,
A pry jim knížki: Fadón i žyćció Katóna.
- ↑ Kaściúška hanarał Pólski, katóry za dziadóŭ našych wajawáŭ z Maskóŭśkaju i Niamiéckaj siłaj za wólnaść Pólšy, Litwý i Rúsi.
- ↑ Rajtán, pan iz Biełarusi ― Jon to na rádzie (séjmie), prawiédaŭšy, što druhije paný zhadzílisia, kab Polšu z Litwóju sumiéžnyje cárstwa razabráli, iz žałaści pa wólnaści utrácie, razparóŭ sabie nažom brúcha. — Knížki Fadón i žyćcio Katóna — wiélmi razumnyje pisańnia hreckaha wučonaha Platona. Piéršaja pišeć ab dušy čaławiečaj, a druhája apisujeć žyćcio čaławiéka katóry, jak atčyzna jahó paciráła wolnaść, z wialikaha žálu atabráŭ sabie žyćcio.
