„Ródny brat razbójnika wusačá Saplícy,
„Da jašcžež najbahátšy ŭ nášaj akalícy!
„Jon da Haréškaŭ zámka siaháje rukóju,
„I ŭsich tut zá nos wódzić, — máje čyn, Sudździóju.
„I pan ustupiš zámak? — nia pałómiš kości,
„Dazwóliš, kab kroŭ pánsku na hétam pamóści
„Taptáŭ uráh Haréškaŭ? Nie! Harwáz udušyć
„Paháńca tut na miéście, pakul pálcam rušyć,
„Woś pakul Scyzórykam práwić ruk dastánie,
„Saplíca u kamóru hétu nia zahlánie!“—
„Oj, čułaž majo sérca!“ — hrafók atazwáŭsia:
„Nie dáram mur zamkówy tak mnie pryhladáŭsia;
„Choć nia znaŭ, što chawáje kład, wialíki škódy,
„Žáłasnyje pryhlády, strašénny pryhódy.
„Dziéłam! — kalí Saplícu zámak ja zahráblu,
„Na žyćció tut pasadžu ciabie, — woś Murhráblu[1].
„Reč twajá spadabáłaś wiélmi, moj Harwázy!
„Ach! kab ty nóčkaj héty wiaściŭ mnie razkázy!
„Ja apranuŭsiab swítkaj, prysiéŭb na ruínie,
„A tyb strašénny kázki wioŭ ŭ načnój hadzínie:
„Škóda, što ty nia ŭmiéješ cikáwa kazáci.
„Nia raz ab takích dzíwach słuchać dyj čytáci
„Dawiałósia; ŭ zamórji hruzý zamkawyje
„Ablity ludzkój króŭju, woś dwary miasnýje.
У арыгінальным выданьні гэты радок быў прапушчаны.
У арыгінальным выданьні гэты радок быў прапушчаны.
У арыгінальным выданьні гэты радок быў прапушчаны.
„Ŭ Polšy ja piéršu jaščé čuŭ tak strášnu hádku.
„Čuju što Haréškáŭska kroŭ ŭ sércy ihráje!
„Wiédaju, što dla mianié króŭnych čeść swiatája.
„Ach, trébaž mnie s Saplícam dziéłam razščytácca;
„Ci na špáhi spytájem, — ci budam stralácca:
„Čeść tak káže!“ mółwić jon, wýšaŭšy s pałacy.
- ↑ Murhrábla práwiŭ céłym zámkam i hladziéŭ za parádkam u damu.
