„Tož zhínuŭ Pan kachány at Saplícy stréła!
„Jahó rost, jahó wusy — razbójnik u horu
„Padniáŭ strélbu, s katóraj dym šoŭ u tu póru. —
„Wýcaliŭ ja da zbója, stréliŭ, — u baléści
„Nia trápiŭ!, — maŭláŭ kámień, jon stajáŭ na miéści;
„Kiépska miéryŭ: žal wočy zamuciŭ slazámi;
„Až pačuŭ kryk žanocki, pan razstaŭsia z nami!“—
Zmoŭknuŭ Harwáz, dyj slazmi hórkimi zalíŭsia...
Dálej káže: „ŭžo maskál da zámka dabíŭsia,
„Bo jak Stólnik naš pamiór, ja rózum zaháčyŭ,
„Što dziéjałas kałá nas, ničóha nia báčyŭ.
„Ščáściam pryšóŭ na pómač nam Parafjanówič,
„Mickiéwičaŭ dwie sótni prywióŭ z Harbatówič,
„Dziélna šláchta! — čaławiék baš ŭ čaławiéka,
„A złobna na Saplícaŭ, kažyś, što ad wiéka...
„Tak zhínuŭ pan wialíki, pabóžny, čynóŭny,
„Katóramu ŭ kráji rédka, chto byŭ róŭny.
„Mužyčkom byŭ jon báćkaj, šláchcie ―― brat siardziečny;
„I nia astáwiŭ sýna, katóryb žal wiéčny
„Za śmierć báćki, hadawáŭ u dušý dziacínnaj,
„Napómniŭby Saplícam jon krywi niawínnaj.
„Da mieŭ wiérnaha słužku! — ja u jahó ránu
„Pamačýŭ maju šáblu, Scyzórykam zwánu:
„(Peŭnie ab Scyzoryku čuŭ pan wiaściéj mnóha?
„Ŭsim na sejmach, kiermašách dakučyŭ jon sróha).
„Na Saplícawych šýjkach, učyníŭ prysiáhu,
„Suzdróm jahó wýščarbić, dapiakcí uráhu.
„Tož dwoch zrubiŭ ŭ paswárkach, dwoch u pajadýnku,
„Adnahó ŭ dzierawiánym patpalíu budýnku,
„Jak z Rymšam Karéličy najéchali ludna,
„Baš ciaciaruk upioksia; da tych zličýć trudna,
„Katórym abciaŭ wušy. Ach! — adzin astáŭsia,
„Katóry s scyzórykam majím nia spatkáŭsia,
