Užo čuć na padwórji stralcóu hromki klíki,
Wiaduć kaniéj stajénnych, padjaždzájuć brýki;
Ledź stóŭpicca na dwaré takája nawáła.
Zazwaníli u trubki, psiarnia zaihráła,
Chartý wyłáziać z budy, dyj skómlać wiasióła,
Pabáčyŭšy myślíŭśki prybóry dakóła: —
Hónčyje swajawólna, zhlédziŭšy świet Božy,
Lotajuć, paslá šýji kładuć u abróžy.
Ŭsio waróžyć, što budzie ščáśliwaja dóla.
Padkamóry pryzwóliŭ, krónulisia ŭ póla:
Napiaród dajaždzáčý, wiadučý ŭ parádku
Achwotnych pryhladácca, — stralécku hramádku;
Pasiarédzinie Rajént z Asésaram stáli,
Cíškam na siabié złósna časta pahladáli,
Da wialí reč pakójna, mérem česny ludzie,
Kalí śmiartéłna bojka miež jich záraz budzie,
Nichto iz słoŭ ich myśli uhadáć nia zmože.
Rajént — Kusa, Sakałá wioŭ druhi ŭ abrože.
Za jími, tutže ŭ brýčkach kabiety hamóniać
S chłapcámi, što na kaniách za bryčkami hóniać. —
Woś Dabródziej, ksiondz Rabák pa dware badziécca,
Pad strop niéba malitwa z hub jahó niasiécca,
Da choć mólicca ščýra, z ukósa zirkáje,
Na Tadauša, chítrym wókam jon mirháje;
Pasla pa nósie pálcam chłapcu pahraziŭsia;
Tadauš Dabradziéja jak nia naprasíŭsia,
Kab skazáŭ, dziéle jakój swárycca pryčýny,
Da słaŭcá nia dabudzieš wos at starawíny:
Ściahnuu kaptur na wóčy, dyj maliŭsia Bóhu,
Tož dziaciuk za stralcámi puściŭsia ŭ daróhu.
Ŭ tu póru stralcý miham zdzieržáli sabáki,
Ŭsiak prystáŭ; paládź! — mérem daróžnyje znáki,
Adzín druhómu cíchaść mírham zalecáje,
