„Da siadzić adzinoki dóma, na dziwótu; —
„Nichtó baš nia prymánić jahó na achwótu.
„Na takója myslíŭstwa jon, dziéle sarómu,
„J Białapiatrówiču daŭ atkáz samómu.
„Wialíkaž čeść dla pána, tak bahátaj dóli,
„Za šarakóm badziácca pa šyrókam póli?
„U starynu za zwiéram hrubým paný hnáliś,
„Bo dzik, miadźwiedź, to štuki šlachéćkije zwáliś,
„A zwier biez kłoŭ, biez nóhciaŭ, pužlíwy, pakórny,
„Narawíŭsia muzykom, dyj čeládzi dwórnaj.
„Nichtóby tam iz panoŭ nia ŭziaŭ stralbý ŭ ruki,
„Tónkim šrótam nabítaj, na máłyje štuki.
„Práŭda, dziaržálí chartóŭ dla dziaciéj zabáwy,
„Štob pankóŭ maładziéńkich ŭpraŭláć da abłáwy,
„Da baćki nia chaciéli baš i padziwicca,
„Nia to, kab jaščé miéli ab kiépstwa swarýcca.
„Dziéle takoj pryčyny Jáśnie Padkamóry,
„Prabáčyć, što prykázu słuchać ja nia skóry.
„U žyćci majóm céłam, prysiáh ja dušóju
„Na takuju achwótu nia kránuć nahoju.
„Zawusia ja Hračechaj, — at karalá Lécha
„Ni adzin za zájcami nia hnáŭsia Hračécha!“
Maładyje śmiajáliś z Wójśka za abiédam,
Paślá at stałá ŭstáli, Padkamóra slédam:
Sléduje ta uwáha wážnu čaławiéku:
Jon stáršy i pa čýnu, — staršy i pa wiéku.
Idučý, jon kłániausia usiákamu pa čýnie,
Za nim Kwastár, — a Sudździá šoŭ pa Barnadýnie.
Podkamóraha žónca Sudździá pry parózie
Padáŭ ruku, dyj pawióŭ u dwor pa darózie.
Tadauš Taliménu, Asésar Krajčánku,
Rajént na kańcy pawióŭ Wójśku Hračašánku.
Tadauš z maładými pašóŭ da stadóły;
Zły strašénna! — na dušý wiélmi nia wiasióły.
