Asésar tam z Rajentam[1] spor wiali upárty,
Zajelisia ab swaje prasłáŭnyje chárty:
Rajént kryčáŭ, što jahó Kusy zájca zhłádziŭ,
Asésar, — što z šarakóm jaho Sakół złádziŭ.
Da ludziej pašlí na sud; — i usié dakółá,
Adný bráliś za Kusa, druhi za Sakółá;
Adný dziéle znácharstwa, druhije baš swiétki,
Sudździá cíchańka šapnuŭ da swajój susiédki:
„Daruj siastrá, što ciabie z wiačéraj nie ždáli,
„Dumali što nia prýdzieš, — a prahaładáli!“
Tak kaže, Padkamóra čárku naliwáje,
Dyj ab nawinach ŭ kráji cicha razpraŭláje.
Kali taká hawórka krŭh stałá chodzić,
Tadaŭš s kabiacíny i wačej nia zwódzić;
Uspómniŭ ab to miésta, załatýje hádki,
Tož miéła być siadzéńnia jahó nienahládki!
Prypómniŭ, — i siardziéčka mócna zakipiéła!..
Ščásliwa razwiazáłaś ta zahádka céła!..
Widnaž to Boh praznáčyŭ, što pry jahó bóku
Prysiéła ta praléska, što báčyŭ ŭ pamróku.
Práŭda, zdajécca at toj wýžša róstam stánie,
Da ubrana, a ludziéj śmianiáje ubráńnie;
Wółas u toj kazáŭsia jásna załacony,
A u susiédki krŭčy i dóŭha splacióny,
Piéŭnie tu piaramiénu sónieńka zrabiłá,
Bo kraśniéj pry záchodzie zdajécca świaciłá.
Lička toj nie dahlédzieŭ sumierkam učorá:
Jak miham pakazáłaś, tak uciakłá skóra,
- ↑ Rajént, — čyn takí, nia raŭnujučy ciapiérešni siaklatár. Rajénty práwili kancalárijaj, dyj pisáli sudawýje pryhawóry. Balésta, to imiá Rajénta, ab katórym tut uspaminak. A dziéle taho Rajéntaŭ částa zawuć baŭbatunámi (Adwakátami), što janý piéred sudóm wywodziać hrómka réčy ab dziéłach.
