Старонка:Niezabudka. Pieršaja paśla lemantara čytanka (1918).pdf/43

dajuć małako; awiecki woůnu i aŭčyny. Z małaka robiać syry i masło. Kury, husi, kački niasuć jajki. Husinyje piory dobryje na paduški. Piewień budzić nas rana. Akrom staroha statku josć ješče ŭ haspadarcy i moładź: cielaty, jahniaty, žerabiaty, ščeniaty, kaciaty, kazlaty, husieniaty, kurčaty hałubiaty.

Katoraje z damowaho statku rykaje? Katoraje rohkaje? Jrže? Blaje? Mekaje? Piaje? Hahaje? Kudaktaje? Brukuje? Miaŭkaje? Haŭkaje?

Zadańnie haspadarskaje: Daj Bože, kab statak byǔ hładak, padmykiwaǔ, padbrykiwaǔ, stadu na prybytak, haspadaru na spažytak; wušy jak łapaty, chwasty, jak bičy. Małaka — cebrami, woǔny — pudami, sała — kaduškami, pieria — paduškami.

Prykazki: Jak josć statak, josć i dastátak. Karmi statak mukoj, — pojdzie rukoj.

Sabaki, katy i myšy. Žyli razam sabaki i kot. Pajechali sabaki ŭ Wilniu na sud, a swaje šlachockije papiery addali katu na schoů: — „ty astaješsia ŭdoma, pierechawaj našy papiery“! — „Dobra, kaže kot, pierechawaju“! Sabaki pajechali, a kot staŭ pierehladać papiery. Bačyć — saŭsim jany mokryje, ažno papleśnieli. Jon pałažyǔ ich pasušyć na komin. Skul uzialisia myšy — i pahryźli tyje papiery. Pryjechali sabaki z Wilni — nima papieroŭ: prapali šlachočkije prawy!
S taho samaho času sabaki nia lubiać katoů, a katy myšej.