śpieło i śpieło. Trawu skasili. Pačali žać žyto i pšanicu. Ludzi kazali: leto pryjšło.
Machnuŭ starec-hadawik čaćwiorty raz, i palacieli na ziamlu adzin za adnym try nowyje ptachi: wierasień, kastryčnik, listapad. Tchnuło ściužaj, pačalisia daždžy. Pawiśli tumany, i soniejko skryłosia za chmary. Z dreŭ padało liścio. Ludzi źbirali paśpiešna dabro s pola i harodaŭ i rabili zapasy na ściudzionaju zimu. Ludzi kazali: wosień pryjšła.
Hetak wiečna na ziamli paśla ściudzionaj zimy idzie krasunia-wiesna, za wiasnoj — upalnaje leto, za letam — daždžliwaja wosień, a paśla wosieni — zima.
Addzieł IV.
Les.
U lesi rastuć roznyje drewy. Raście tam dub, jasień, lipa, rabina, biaroza, wolcha, asina, jełka, sosna, i inšyje. Kožnaje drewo maje kareńnie, pnišče i suki. Adny drewy majuć lisćcio, na inšych zamiest lisćcia — kalučki. Pień i suki, abo haliny, pakryty karoj. Pad karoj josć biełaja miezdra. U lesi raście takže: laščyna, kalina, malina, jałowic i inšyje kusty. Rastuć tam hryby jadomyje i niejadomyje. Hryby bywajuć strutčatyje i pružaki. Strutčatyje: barawik, ababak, padasinawik, machawik i inšyje. Pružaki: syraježki, apienki i inšyje.
U lasoch žywie bahata dzikich źwieroŭ: pražorliwy woŭk, chitry lis, dužy miadźwiedź, niepasieda wawiorka, nieba-