Перайсці да зместу

Старонка:Niezabudka. Pieršaja paśla lemantara čytanka (1918).pdf/18

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Prykazki: Praca z bałota robić zlota. Pakłanisia kùstu i jon dasć chleba łustu.

Zahadka. Dwa kalcy, dwa kancy, a pasiaredzinie ćwiek.[1]

Čatyry harody. U čystym poli čatyry harody: u adnym harodzie čyrwona roža, u druhim harodzie zialona ruta, u trejcim harodzie pachniuča miata, a kala prypłoćcia krapiwačka. A chto pryhožy — piłnuj rožy, a chto kruty — piłnuj ruty, a chto bahaty — piłnuj miaty, a chto laniwy — piłnuj krapiwy.

Zacirka.

— „Niesmačnaja siahońnia zacirka!“ Kazała Nastka, siedziučy za abiedam i pałažyła łyžku.
— „Nu, ciapier niekali mnie waryć druhuju, — atkazała maci: — na wiačeru heta samaja zacirka budzie smačniejša“.
Paśla abiedu maci z dačkoj pajšli ǔ harod. Maci kapała bulbu, a Nastka ssypała jaje ŭ miašok. Hetak papracawali jany da wiečera. Wiarnuŭšysia damoŭ, maci pastawiła na stoł zacirku. Nastka pasmakawała jaje: — „A! wo heto saŭsim druhaja zacirka!“ — skazała jana i stała jeści. Maci zaśmiejałasia i skazała: — „Heto taja samaja zacirka, katoruju ty nie chacieła jeści pry abiedzi; ciapier jana zdajecca tabie smačniejša tolki tamu, što paśla abiedu ty była na świeżym pawietry i pilna papracawała“.

Prykazka: Jak papracuješ, to i ǔ cybuli smak pačuješ.

Sielanin i zajac.

Išoǔ biedny sielanin pa polu i ŭbačyǔ śpiačaho zajca, usciešyǔsia i kaže: — „Ot, Boh mnie ščaście daje! Pat-

  1. Nožnicy.