Гэта старонка была вычытаная
Як многа волі і разгону!
Як многа песень, шуму, звону,
Дзе ні паслухай, ні зірні!
Свае тут звычаі, законы,
У кожнай песні свае тоны
І свой адбітак глыбіні.
Іду я, дом свой аглядаю,
Ды сам з сабою разважаю,
А на душы такі спакой!
І песня нейкая жывая
У дружны тон адзін спявае
І з гэтым небам і зямлёй.
13/IV — 1939 г.
