II.
U heny čas adbyvałasia viasielle ŭ Kanie Galilejskaj i była tamaka Matka Jezusa. Byŭ zaprošany na viasielle tak-ža i Jezus razam z svaimi vučniami. Kali-ž nie chvaciła vina, Matka Jezusa skazała da jaho: vina nia majuć. I adkazaŭ jej Jezus: što nam da hetaha, žančyna; jašče nie nadyjšła maja hadzina. Dyk Matka jahona skazała słuham: štokolečy vam zahadaje — rabicie.
A było tam šeść kamiennych pasudzinaŭ, stajaŭšych dziela žydoŭskaha abmyvańnia, źmiaščajučych kožny pa dva, abo try viadry. Jezus skazaŭ im: nalicie poŭnyja pasudziny vady. I nalili ŭ ich až da samaha vierchu. I skazaŭ im Jezus: čerpajcie-ž ciapier i zaniasicie haspadaru viasiella. I zaniaśli. A jak haspadar viasiella pakaštavaŭ vady, što stalasia vinom i nia viedaŭ, skul uziałosia, — a słuhi, katoryja čerpali vadu, viedali — paklikaŭ haspadar maładoha i skazaŭ jamu: usiaki čałaviek spačatku stavić vino dobraje, a kali padapjuć, tady horšaje, ty-ž dobraje vino zachavaŭ až dahetul.
Hetaki pačatak cudaŭ zrabiŭ Jezus u Kanie Galilejskaj i abjaviŭ svaju slavu i ŭvieryli ŭ jaho jahonyja vučni.
(Jan 2, 1—11).
