rol-ža Herad, pačuŭšy heta, stryvožyŭsia i z im uvieś Jeruzalim. I sabraŭšy ŭsich staršych duchoŭnych i vučonych narodu, dapytavaŭsia ad ich, dzie mieŭ Chrystus naradzicca. A jany skazali jamu: u Betlejemie Judejskim, bo tak napisana u praroka: i ty Betlejem, ziamla judejskaja, ničym ty nia mienšaja spamiž sialib judejskich, bo z ciabie vyjdzie pavadyr, katory kiravać budzie narodam maim Izraelskim. Tady Herad, tajkom paklikaŭšy mudracoŭ, staranna dapytavaŭsia ŭ ich ab časie źjaŭleńnia im zorki i, pasyłajučy ich u Betlejem, skazaŭ: idziecie i dakładna raspytajcie ab dziciaci kali znojdziecie, — dajcie mnie znać, kab i ja pajšoŭ i pakłaniŭsia jamu. Jany-ž, vysłuchaŭšy karala, adyjšli. I voś zorka, katoruju bačyli na ŭschodzie, išła pierad imi, až pakul nie zatrymałasia nad tym miescam, dzie było dzicia. I ŭhledziŭšy zorku, uściešylisia nadta vialikaj radaściaj. I ŭvajšoŭšy ŭ chatu, znajšli dzicia z jaho matkaj Maryjaj i ŭpaŭšy pakłanilisia jamu i, adčyniŭšy svaje skarby, achviaravali jamu zołata, kadziła i mirru. I atrymaŭšy viestku ŭ śnie, kab nie varočalisia da Herada, inšaju darohaj viarnulisia ŭ svoj kraj.
(Mat. 2, 1—12).
