Старонка:Kazimier Swajak. narysy ab jahonaj ideolohii.pdf/51

I chtož heta spoŭniŭ — śmiaiciesia ludzi —
Choć moj chryścijanie byli:
Adnak-ža kazali „pa śmierci što-ž budzie?“
I sami dla brucha žyli.

Praz hetyja ŭžo słowy, jak bačym, hawora sapraŭdy nia tolki światy Tamaš z Siaredniawiečča, ale takža i Encyklika „Rerum Nowarum“ Lawona XIII z kanca wieku XIX, hawora pahłyblenaja, dastasawanaja da biełaruskaj natury i biełaruskich warunkaŭ, ideolohija… Chryścijanskaj Demokracyi!

Usio ščaście dla biełarusa ŭ jahonaj nadziei na socyjalnaje wyzwaleńnie Swajak bačyć u tym, što kali worahi narodu maralna zhnili ad zbytkaŭ i roskašy, narod hety choć u biadzie, ale astaŭsia Chrystu „wierny jak syn“ i što woś tut zadatak peŭny na socyjalnaje wyzwaleńnie biełarusa:

Tak woś dzie nawuka, narod naš ubohi,
Pazbaŭleny świetu i doli adzin,
Adnak uchawaŭ šmat z Chrystowaj darohi,
I wierny Jamu byŭ, jak syn.
Wučonyja-ž świetu, nadutyja wielmi,
Swaim pustadumstwam lichim,
Hulali „zaduški“ — jak henyja šelmy,
Što źniuchaliś z ducham błahim.
Narod moj ty biedny, padziakuj ty Bohu,
Što možaš ciapier pakazać
Sabranuju siłu na tuju darohu,
Hdzie možna swabodu spaznać.
Chto syn twoj — syn wioski — niachaj chutčej ustanie,
Pratreć swaje wočy na dzień,
Idzieć bo para — para źmiertwychstańnia —
„Pałožan tapor na kareń“
(Šlacham ciarnistym).

---

---