Перайсці да зместу

Старонка:Kantyczka (1914).pdf/22

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Twaja čeść, chwała…

Twaja čeść chwała, naš wiečny Bože,
Chaj wiekawiečna swiecić pryhože!
Składajem ščyra ŭsie hramadoju
Pakłon i pieśni piered Taboju.
Dziakujem ščyra za twaju miłaść,
Za Twoj dar hety, za ŭsiu prychilnaść,
Što nas mizernych Ty nie zabyŭsia,
I ŭ Sakramencie światym zjawiŭsia,
Hrešnych ludziej nas nie adčuraŭsia, —
Kab nas žbaŭlaci, z nami astaŭsia…
Cieła światoje, što kryžawali
I kroŭ pračystu, što praliwali
Na świet pryšoŭšy, Pan wiečnaj chwały
Wywieŭ z nudy nas i kryŭdy niemałaj;
Z miłaści potym da nas wialikaj
Siabie na muki addaŭ ćmie dzikaj,
A ustupiŭšy da chwały wiečnaj,