ho ŭsie wielmi ŭściešylisia. Hety wypadak byŭ pierad samym adjezdam św. Paŭła z Troady.
Z Troady Pawał prybyŭ u Milet, adkul užo mieŭsia jechać u Jeruzalim. U Milet Pawał sklikaŭ usich biskupaŭ i staršych z Efezu i ŭsiaho kraju i raźwitwajučysia tak da ich hawaryŭ: "Wy wiedajecie, jak ja byŭ z wami praz uwieś čas ad pieršaha dnia majho pryjezdu ŭ Aziju, słužačy Bohu z pakoraj. Nie zaniedbaŭ ja ničoha dla was karysnaha, kab nie skazać wam i nie pawučyć was publična i pa damoch wašych. A ciapier idu ŭ Jeruzalim; što tam budzie - nia wiedaju, adno tolki Duch św. pa ŭsich miestach mnie haworyć, što čakajuć tam na mianie wastroh i ciarpieńnie. Ale ja nie bajusia hetaha i nie dbaju ab swajo zdaroŭje, kab tolki moh skončyć sprawu i abawiazak, jaki atrymaŭ ad Jezusa Chrysta.
"Woś ja wiedaju, što wy mianie bolej nie pabačycie. Pilnujcie sami siabie i ŭsiu stadu, nad katoraj was Duch św. pastawiŭ biskupami, kab wy kirawili kaściołam Božym. Ja wiedaju, što pa maim adjeździe ŭwojduć da was waŭki dziarliwyja, jakija nie paškadujuć stada. Dziela hetaha budźcie čujnymi, pomniačy, što ja praz try hady ŭdzień i ŭnočy nie pierastawaŭ napaminać kožnaha z was sa ślazami.
"A ciapier paručaju was Bohu i słowu łaski Jaho, katory moža zbudawać i dać spadčynu ŭsim paświačonym. Sierabra i zołata abo adziežy ja ad nikoha nie žadaŭ, jak sami wiedajecie, bo na ŭsie maje patreby i na patreby tych, što sa mnoju, zarablali ruki[1]. Pakazaŭ wam, wam, što hetak pracujučy treba ŭspamahać słabych i pomnić ab słowach Pana Jezusa, katory kazaŭ, što lepš dawać, jak brać".
Skazaŭšy hetaje, św. Pawał staŭ na kaleni i maliŭsia razam z usimi. I padniaŭsia wialiki płač pasiarod prysutnych i kidajučyś na šyju Paŭla, caławali jaho, a najbolej smucilisia z jahonych słoŭ, što ŭžo bolej nia mieli jaho ahladać. I z wialikim smutkam adwiali jaho na karabiel.
Z Miletu Pawał adpłyŭ u Jeruzalim na Zialonyja świata (Siomuchu).
Treciaja padaroža św. Paŭła ciahnułasia bolej jak try hady (ad 54 da 58). U treciaj i druhoj padarožy byŭ tawaryšam św. Paŭła adzin lekar na imia Łukaš, jaki potym hetyja padarožy apisaŭ u knizie "Apostalsklja Dziei". Łukaš napisaŭ takža ewaneliju.
Ščyryja i haračyja słowy św. Paŭła ŭ Milecie pramaŭlajuć da dušy kožnaha chryścijanina, a jaho raźwitańnie z staršymi pakazwaje, jakim spahadnym i dobrym byŭ hety apostał da swaich wučniaŭ! Tolki takija idejnyja i haračyja dušy mahli raspalić ahoń nawuki Chrystusa pa ŭsim świecie.
- ↑ Jak užo wiedajem, św. Pawał zajmaŭsia wyrabam šatroŭ
