mień užo adwaleny i hrob pusty. Tahdy Maryja Mahdalena pabiehła nazad u horad skazać apostałam Piatru i Janu, što Jezusa ŭžo niama ŭ hrobie.
Druhija-ž žančyny ŭwajšli ŭ hrob i ŭhledzieli pa prawaj staranie anieła, adzietaha ŭ biełuju wopratku. Jany, uhledzieŭšy anieła, spałochalisia mocna - ale anieł skazaŭ im: Nia bojciesia! Wy šukajecie Jezusa Nazarenskaha, što byŭ ukryžawany, - jon ustaŭ z umioršych, niama jaho tut, woś
miesca, dzie jaho byli pałažyli. Idziecie i skažecie wučniam jahonym i Piatru, što idzie prad wami ŭ Halileju, tam jaho ŭbačycie, tak jak byŭ skazaŭ napierad".
Žančyny, pačuŭšy hetaje, pajšli čym-chutčej ad hrobu sa stracham i razam z radaściaj, kab pawiedamić ab hetym apostałaŭ.
A tymčasam apostały Piotr i Jan, pačuŭšy ad Maryi Mahdaleny, što hrob pusty, užo nia išli, a biehli da hrobu.
