|
Tut sustrenieš kalamažku,
Wot koniki! hladź! kruhom
Hładki — laciać u razmašku;
Heta pieŭnie akanom.
Dali chtoś tam na drabinie,
Konik, byccam rak, paŭzie,
Zhadaješ pa kisłaj minie,
Što pasesara wiazie.
A tam chwurmanak bahata,
Maŭlaŭ hryboŭ u baru;
Hladziš! to našaha brata
Wiazuć na słužbu caru.
Kaby hałodny sabaki,
Tak žydoŭski łapsardaki
Lezuć k tabie sarančoj;
Papadzisiaž jim u kohci,
Naŭrad patrapiš jich zmohci,
Wytrabušać kišeń twoj.
Wot u kamienny pałaty
Schodziacca pany bahaty,
Zołata na jich kipić;
Mužyčkoŭ tudyž prywodziać,
I adnadworcy prychodziać,
Tam na słužbu majuć bryć.
Na siaredzinie światlicy
Stajić stoł, nakryt suknom,
Pry jom, s kryžam u piatlicy,
Padpioršysia kułakom,
Jasny maršalak siadzić;
Jon, maŭlaŭ rabin u škole,
Ci jak chwurman u stadole,
Wažna tak na ŭsich hladzić.
Na prawa pan wielmi srohi,
Wusy, jak u byka rohi,
|
