Старонка:Gedali (1907).pdf/47

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

— 43 —

ruchomymi topolami padniaŭ ruki ŭ wierch i admaŭlaŭ wiaczornuju malitwu.

— Dziakuj Tabie, Panie świetu, szto narod moj Ty wybraŭ z pamižy ŭsich narodoŭ!

Gedali admaŭlaŭ wiaczornuju malitwu.


Gedali admaŭlaŭ wiaczornuju malitwu.

Tutaka ŭstrasianuŭ jaho kaszel; pad saroczkaju z wialikimi dzirami pa jaho cieli, wysachszym dy ściamniełym, pralacieła drož.

— Dziakuj Tabie, Panie świetu, szto stwaryŭ mianie tak, jak chacieŭ!