Старонка:Dziadźka Anton (1892).pdf/34

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

za heta. Wot jak żywieć ruski mużyk! iz hetych mużykoû nabirajuć carskija, czynoûniki wojska i szluć û nasz bok. Aj, ludzi, ludzi! kab wy wiedali, jak heta ruskim mużykam szto hod jaśniej û waczoch stanowicsa. Piersz na piersz, mnoha ûżo hadoû minuła, jak jany spaznali, szto pop heta najwiarniejszy carski słuha, szto jon tolki czmucić narod. Wuczyć jon, szto car — heta boh ziemski, szto jaha treba słuchać, szto jamu samamu treba ostatni krywawy grosz addać, choćby ty sam nawiet z hoładu poch; bo takaja carskaja wola. Mała taha! jak tam sami papy dajeli mużykom swaim zdzierstwam, mużyki sabie padumali: cisz heta słusznie, ci heta dzie chto wyczytaû, szto sam Jezus uczyû, szto car — Boh, szto treba û rodnych bratoû na wajnie stralać, szto treba ludziej abdzirać, jak heta u nas robiać papy, każuczy: daj to na chwału Bożu. Padumali, dy i piarastali ûsiamu hetamu wieryć, piarastali słuchać, szto papy haworać, bo prakanalisia szto niama bolszych û swiecie aszukańcaû jak jany. Jany i Jezusa, i Boha pradalib, kab tolki swaju kiaszeń nabić, sztob jana zaûsiohdy poûnaja była; kab dziarżać mużykoû û ciamnocie, dy û posłuchu dla cara, jaha czynoinikaû i panoû.