Старонка:Dudka Biełaruskaja (1907).pdf/54

„Uziaŭ sirotku. Dziakuj Bohu,
„Dobry ŭdaŭsia: pozna laže,
„Rana ǔstanie, i adłohu
„Nie zapuście… spahadliwy!
„Maju syna, choć nia rodny.
„Ažaniu, jak budu żywy.
„Budzie Bohu i ludziam hodny“! —
„A let skolki?“ — toj pytaje.
„Dwaccać, kaže, musić maje“!
„A zwać jak“? „Da, Kalindarka“!…
Ratnik piše usio šparka:
Jak radziǔsia, hdzie chryściǔsia…
Pisaǔ, pisaǔ dyj pajechaǔ!
Baćki jaho uhaścili,
Dali torbačku harechaǔ…
Pośli taho, tak nie dalej,
Jak u tydzień i asesar
Šuść u chatu (i z madalaj).
„A hdzie, kaže, toj pasesar,
„Twoj Lindarka, ci jak zwiecca,
„Što chawaicca z niakructwa,
„Placieć łapciki na piečce?…
„Ašukanstwa, bałamuctwa“!…
...........
A jaž jechać mieǔ pa drowy,
Baćka kliknuǔ, idu ǔ chatu…
A asesar — toj — zdarowy!…
Laś! mnie ǔ mordu, potym tatu.
Jaž uziaǔ jaho za hrudzi
I pichnuǔ łybom u dźwiery.
Jon jak raŭknie: „Hej, wy ludzie,
„Tut razboj! Prymicia miery!…
„Tut ryštant, bradziaha skryty!…
„Wot i łeb kaliś byǔ bryty!…