Usio zrabiǔ chciwiec, što ni zahadała.
Wiedźma jaho chwale, hładzie pa haloŭce,
Padała wiačerać czahoś u latoǔce:
Zdajecca jaješniu is sawinym šmalcam,
Sama jaho kormie, papichaje palcam…
Potym taho kaže: „Kali ty, ladačy,
„Zachacieǔ tak skarbu, dyk idziž u nočy
„U les pierad Janam, kab ni brech sabačy,
„Ani spieǔ piatušy, ani ludzki wočy
„Nia byli ǔ praškodzie. U paparać siadziš,
„Chustačku patścielisz, dobryńka razhładziš,
„I čekaj paǔnočy. Paparać daść kwietku:
„Ty struśni na chustku paparaci wietku[1],
„U chustku zawiažysz kwietočku ty tuju
„I budziš mieć skarby, kali pašancuje.
„Tolki, dziaciuk, słuchaj! Kab ty nie žahnaŭsia
„I niasučy skarby, kab nie ahladaǔsia!“
Chciwiec dačakaǔšy prad swiataho Jana,
Zajšoǔ ǔ les daloka ad samaha rana,
Wyspaǔsia za sonca, wiečaram pamyǔsia.
I sabie čakaje: ci prendka[2] poǔ noczy?
Pastawiǔšy słupam na paparać wočy;
Tolki zirk: pa lesie kažany, jak muchi,
Kała jaho kruciać, poŭzajuć rapuchi,
Hadziny sujucca, a sowy hałosiać,
Waǔki strašna wyjuć, až echa raznosiać;
Ažno les trasiecca! I chciwiec zatrossia,
Ale strach padolaŭ, i usio prajšłosia,
I usio zacichła, jak mahiłka ǔ nočy.
Chciwiec znoǔ pastawiǔ na paparać wočy.
Wiaciarok pa lesie listki razwiawaja,
Struchnułasia paprać, jakby to žywaja?
Старонка:Dudka Biełaruskaja (1907).pdf/42
Гэта старонка не была вычытаная
