|
Dawiałosiaž i mnie być na wielkim sudzie,
Na akružnym sudzie, hdzie ǔsie ǔ hramadzie:
Mužyki i pany, maskali i žydy,
Chto u čym, jak papaǔ, — ǔsio tudy dy tudy.
Tut kažuch, i šynel, i burnos, łapsardak,
I surdut, i mundzier… a adzin byǔ i chrak, —
(Tak jak kurtka s chwastom) i bradziažka była....
Pryšli ǔsie i Panturčycha nawiet pryšła....
Byǔ tut ksiondz, byǔ i pop, byǔ i rabin žydoǔ,
Tolki naš alindar, — toj čahoś nia pryšoǔ.
Samy sud za šyroki sieǔ stol ǔ piaciaroch,
Šosty chodzić sobie, — ǔsie ǔ załatych kaŭniaroch,
Jak dukat na dukat, tak na jich zihacić!
(Kab ja byǔ tak bahat — nie chacieǔby sudzić)
Pa adnej staranie duš čtarnaścia siadzić,
Pa druhoj — aryštant, toj što buduć sudzić,
A prad jim — bias pały, tolki chwościk wisieǔ —
Adwakat, što to mieǔ baranić, toj siadzieǔ.
Aryštantam tym byǔ, naš Piatruk Panturok,
Što u puščy hdzieś mieǔ patajny brawarok.
A akcyźnik Jaśkoǔ, braǔ z jaho kubana,
Dyj danios, dyj zławiǔ jak toj woǔk barana:
I akcyźnik toj byǔ, prysiahaŭsia i jon,
Jak jamu chtoś danios, jak sačyǔ jon piać dzion,
Jak kacioł tam kipieǔ, jak hdzie braha była,
Jak Piatruk nia paśpieǔ uciačy at katła....
A brachaǔ dyk brachaŭ i siabie ǔsio chwaliǔ,
A tahož nia skazaǔ jak Panturku daiǔ.
Potym nas pa adnym stali ǔ sud wyklikać.
Prysiahaǔšy na tym trebaž praǔdu kazać!
Tut pytajuć mianie, a tut žal Piatruka;
|
