Старонка:Dudarz białoruski czyli Wszystkiego potrosze (1857).pdf/85

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Czakájuć na stárych wólu,
Katóraj Boh paszlé dolu?

„Słuchajcie dziétki! — tak káże Hrypina,
Siahódnia u nas atwieczny abrad,
Katóra wianók paniasié dziauczyna? —
Trébaż sumniénna wybrać, — nie na uhad! —
Woś mílankije pamólimsia Bóhu,
Jon nam nia mýłnu ukáże daróhu. —“

Staréńki báby iz łáuki pryustáli,
Twaryć malítwu swiatúju naczáli,
I — „Ach moj Bóże wierúju Tabié,
Usiú nadzieju máju u Tabié,“
Céła hramáda hółasam zapiéła;
Szczýra malítwa da niéba uzlaciéła. —

Jak swiatú pieśniu da kańcá prapiéli,
Báby na miesta znou swajó zasiéli;
I kumá Dómna stáła tak kazáć:
„U nászam sialé maładá Agátka,