Старонка:Dudarz białoruski czyli Wszystkiego potrosze (1857).pdf/84

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Usié choć stáry, niadúży,
Da na rózum basz dasúży. —

Hrypína rukój machnúła,
Tréjczy uhółas kaszlanúła,
I cikáwy Białarúsy
Zamóukli, woś mauu trúsy;
Czakájuć szto stára skáże,
Jak im zahádku razwiáże,
I jakije padásć rády,
Katóraj, s dziauczát hramády,
Wiankóm prybráci hałóuku? —
Trébaż pryhóżu, dyj łóuku; —
Sztóby sóram znáła Bóży,
Cześć chawáła u staróży,
Hałasóczak zwónki miéła,
Sztob piésiańki hrómka piéla;
Siałú sztob nia byłó stýdna. —
Dziauczáta hladziáć zawidna,