Гэта старонка не была вычытаная
Kalib paníczyka ja nia palubíła,
S nim byłáb szczaslíwa shórab nia tużýła;
Trébaż! — złoj hadzínaj panícz nawiazáusia,
U biédnaje siérce niéwieś jak zakráusia. —
Zabýła ja Sáuku — dyj zabýła Bóha!
Na duszú — basz kámień — nalahłá trawóha:
Panícz mianié shłúmisz — Baćki klaścí stánuć,
At sóramu niélha na swiet búdzia hlanuć.“[1]
„Ja ciabié zhłumiuby — lubić pierestáu!
Tabié maładziéńkaj dólu zawiazáu?
Nie — hétak nia búdzie — Boh majój parúkaj!
Jónby mianié wiecznaj użyćcí skaráu múkaj! —
Wiédajesz ziaziúlka jak tréba zrabíć,
Sztob nas złýje lúdzie nia smiéli sudzíć? —
Idzi ty za Sáuku — stániesz maładzíca!
Tahdý zlýje bréchni — pustá niabylíca!
My — jak ciapiér lúbim druh drúha — lubíci
Búdziem wiek at siérca — szczásna z saboj żýci!“
- ↑ Soram — wstyd.
