pierad mnohimi zahadkami, katoryja razwiazwaje tolki Boh Jaho istnawańnie. Zahadak hetych jość bolš-mienš 7.
1-ja zahadka. Što takoje i adkul materyja ci enerhija — heta toje, z čaho składajucca ŭsie rečy widomyja? Najgienijalniejšyja teoryim echanicystaŭ, ci dynamistaŭ ničoha nie wyjaśniajuć u hetaj zahadcy. Chaj buduć atomy, jony, elektrony ci jakija inšyja radziwony — biaz Boha nie abyducca. Ničoha nie pamoža adsowańnie trudnaści ŭsio dalej i dalej, kažučy choćby miljony miljonaŭ razoŭ: heta ad taho, a toje ad hetaha — trudnaść nie stajecca ad hetaha aničuć mienšaja.
Kožnaja čaść materyi (ci enerhii, jak heta siahońnia wielmi lubiać) biare swoj pačatak ad druhoj čaści. Dyk niaŭžož, kali my chacia miljardy miljardaŭ čaściej złožym, nia majučych u sabie racyi, dyk atrymajecca toje, što maje racyju? — Nikoli! Nia tolki nawukowy, ale i prosty rozum heta bača. Z nuloŭ ničoha nia wyjdzie, kali pierad imi nie pastawić adzinki. Nie pamoža tut skazać, što materyja (enerhija) wiečnyja. Kali jany wiečnyja, to wiečna racyi ŭ sabie nia majuć. Sama wiečnaść, abo pustoje słowa, abo Boh. Tolki adzin wychad astajecca. Materja (ci enerhija) pačatak swoj maje ad Taho, katory jość byćciom samaistnujučym — Boha. Jakim sposabam heta inšaja sprawa. U chryścijanskim świetapahladzie Boh jość twarcom: Na pačatku stwaryŭ Boh nieba i ziamlu…
2-aja zahadka. Adkul i jak uziaŭsia pieršy ruch. Wiedama, što materyja, masa, katoraja jość niaźniščymaj, padlahaje to-ž prawu iner-
