cii, sama pa sabie jošć biezuładnaj, moža być i ŭ supakoi, a nie ŭ ruchu kaniešnie, adkul tady hety ruch i to ruch pieršy, bo choćby my (uznoŭ toje samaje) cełuju wiečnaść kazali, što ŭ ciahniku adzin wahon začepleny za druhi, druhi za treci i h. d. da nieskančonaści, to ŭsio-ž taki, kali nie dapuścim pieršaj lakamatywy, pieršaha motara — ničoha ŭ raźwiazcy pytańnia napierad nie pastupim. Ničoha tut nie pamahajuć, ani pamohuć nowyja teoryi fizyki ci chimii, ani nowyja pahlady na naturu materyi ci enerhii, pasutnaści sprawa astaniecca toj samaj zahadkaj, kali nie dapuścić istnawańnia pieršaha Jość, da katoraha ŭžo pytańni našy nie stasujucca, bo Jon tolki jość, a nia jość materyjaj, enerhijaj ci čymś inšym złožanym z čaściej, ahraničanym.
3-ja zahadka. Adkul u świecie paradak, razumnaje ŭstrojstwa ŭsiaho?
Kali sami hetaha paradku, systemnaści, ładu, celowaści nia bačym ani ŭ samych, ani wokał siabie, spytajma astranomaŭ, fizykaŭ, chimikač, biolohaŭ, historykaŭ i h. d. — a jany nam skažuć, što świet ustrojeny pad mieru i wahu, što zbudawany pa planie i to nie aby jakim. Ab prypadku hawaryć nie prychodzicca, chiba žartam, bo prypadkam u žyćci štodziennym zawiem toje, čaho pryčyny nia bačym, ale heta nia znača, što jaje niama, abo što jakoje-niebudź zdareńnie nia maje swajho značeńnia. Ab tak zwanym źle, ciarpieńni pahaworym u treciaj čaści našaha ab Bohu narysu, a ciapier musim zakankludawać (zaklučyć), što Tym, chto plan świetu sastawiŭ i świet pa planu
