skuju zavodzić i ŭ kazańniach u kaściele, jak heta było 21.XI.
U 1916 h. biełaruskaja praca ŭ Kluščanach pad kiraviectvam ks. K. St. jašče bolš pahlybiłasia. Dajšło i da biełaruskich škołaŭ. Kaladami 1915 h. byli arhanizavany pad jaho kiraŭnictvam biełaruskija vučycielskija kursy, a ŭ 1916 h. było załožana 7 biełaruskich škołaŭ, u jakich małodšyja dzieci vučylisia pabiełarusku, a staršyja, pobač z movaj biełaruskaj, vučylisia i movy polskaj.
U tym-ža 1916 h. ks. K. St. zasnavaŭ arhanizacyju biełaruskaj moładzi pad nazovam "Chaŭrus Svajakoŭ" (CHS), jakaja faktyčna vyrasła z uspomnienaha choru. Chaŭrus hety miž inšym ładziŭ biełaruskija amatarskija teatry i referaty.
U pałovie 1916 h. ks. K. Stepovič byŭ naznačany ŭ Karycin (Biełastoččyna), dzie prabyŭ da viasny 1918 h. Ale, nia hledziačy na svoj vyjezd z Kluščan, znosinaŭ z tamtejšaj moładziaj na hruncie biełaruskaj idei nie parvaŭ. Z vybitniejšymi siabtami "Chaŭrusu Svajakoŭ" jon vioŭ pierapisku, u jakoj paddzieržyvaŭ u moładzi biełaruski duch, zaachvočvaŭ jaje dalej viaści raspačatuju pracu i adnačasna davaŭ rady, jak hetu pracu dalej pravodzić.
"Chaŭrus Svajakou" trymaŭsia i pracavaŭ hady try. Pracu svaju pravodziŭ pieravažna pry pomačy biełaruskich knižak, jakich było niamała ŭ chaŭrusnaj biblijatecy i jakija šyroka jšli ŭ sialanstva. Urešcie "Chaŭrus" raspaŭsia z pryčyn ad jaho niezaležnych. Pradusim ad 1918 h. ks. K. St., mocna nadarvaŭšy ŭ Karycinie zdaroŭje, nia mieŭ bolš siły choć duchova kiravać "Chaŭrusam". Urešcie-ž 1919-20 hod - heta čas vajny litoŭska-polskabalšavickaj, čas, kali niemahčymaj była nijakaja arhanizacyjnaja, idejnaja praca, a tymbolš praca biełaruskaja.
