Pierabraŭšysia ŭ kancy 1916 h. na vikaraha ŭ Karycin, ks. K. St. prabyvaŭ tam da pałaviny hodu 1918, dzie tak-ža raźvivaŭ značnuju biełaruskuju pracu. Siarod biełaruskaha sialanstva, što znachodzicca na rubiažy z polščynaj, šyryŭ jon biełaruskuju narodnuju śviedamaść słovam i praz knižku i pry tym sposabam pieravažna tajnym, kryjučysia ad voka svaich vorahaŭ.
U 1919 h. byvaŭ jašče ŭ Łapienicy, Vaŭkavyskaha pav., dzie, za časaŭ probašča ks. J. Hermanoviča, viedamaha biełaruskaha dziejača i piśmieńnika, svajho tavaryša, havaryŭ biełaruskija kazańni.
Urešcie, z pryčyny chvaroby hrudziej, ks. K. Stepovič hramadzkuju pracu prymušany byŭ spynić i ahraničycca vyklučna da biełaruskaha piśmienstva, jakim, u mieru sił svaich, zajmaŭsia až da samaj svajej śmierci ŭ 1926 h.[1]
2. Uspomnili my tolki što ab ks. J. Hermanoviču (Vincuk Advažny), ab probaščy ŭ 1919 h. u Łapienicy, jakomu pamahaŭ u biełaruskaj pracy Kaz. Svajak. Voś-ža asoba ks. J. H. ŭ biełaruskim chryścijanskim ruchu varta, kab ab joj tak-ža ŭspomnić choć ahułam.
Heta vydatny biełaruski dziejač. Budučy probaščam u Łapienicy, dla biełaruskaj spravy pałažyŭ značnyja zasłuhi. Aprača ŭviadzieńnia biełaruskich kazańniaŭ u kaściele, jon niamała papracavaŭ kala arhanizacyi biełaruskich škołaŭ. Voś što ab hetym piša Kaz. Svajak u svajej "Dziei": "24.VIII. Adrana schod sialan u spravie škoł. Pryhavaryli: Dnia 24
- ↑ žadajučym bližej paznacca z dziejnaściaj ks. K. Stepoviča (Kaz. Svajaka), mohuć słužyć maje knižki: „Kaz. Svajak. Narys ab jaho ideolohii". Vilnia, 1831, i „3 жыцьия і дзейнасьці Каз. Сваяка". Вiльня, 1936, а tak-ža knižka Kaz. Svajaka — „Dzieja majej myśli, serca i voli". Vilnia, 1932.
