daŭno adczuwałasia ŭsimi, kamu ležała na sercy jaho harotnaja dola, jaho ciemnata, jaho biezzaradnaść. Dyk ŭsielakija pabłytanyja warunki žyćcia staronki, a asabliwa sprawa litoŭskaja, szto robić stolki zawiaruchi, paŭstrymwała dumku ab hazetce biełaruskaj. Paŭstrymwała - ale ŭstrymać ni mahła taho, szto maje za saboj siłu praŭdy, szto raniej, ci paźniej, ŭ henaj, ci inszaj formie, stałasia-b! I voś dziela czaho hrupka ludziej, chacia raskinutych asobkam pa cełaj kraini, złuczenyja adnak supolnaj idejaj ― słužyć swajmu narodu, jści da jaho z aświetaj ŭ jaho rodnaj mowie, pryszła da prakanańnia, szto dalej ŭžo adkładywać nielha, szto sprawa biełaruskaja ŭsioroŭna ŭspływie na wierch žyćcia i ― szto, kali jaje ni ŭziać zahadzia ŭ ruki, ni pakirawać jak maje być, to ŭ nidalokaj buduczynie pryniasie jana takuju zawiaruchu, pobacz katoraj siahonniaszniaja ― litoŭskaja budzie tolki cieniam.
Heta nie pieraŭwialiczywańnie!
Czym ciszej i daŭžej źbirajucca chmary ― tym wialikszymi buduć hrom, dy nawalnica!
Tak sama i z biełaruskaj sprawaj. Praŭdu hetu paczynajuć adczuwać zamałym nia ŭsie ― i palaki, i rasiejcy, i niaświedamyje syny baćkoŭ biełarusoŭ.
Dyk kožny hladzić na jaje inaczaj. Polskije, naradowyje szowinisty ― chwilu adradžeńnia tutejszaho prostaho narodu chacieli-b adciahnuć na dalej, kab za hety czas niaświedamyje biełarusy-katoliki, mahli być zachoplany wyžejszaj siłaj polskaj kultury, ― takim paradkam pamienszyć wialiczyniu ruchu, a mo... a mo nawat i zusim skasawać jaho, chacia ŭ adnej czastcy narodu ― u katalickaj.
Rasiejcy, tyje szto naležać da partyi "nacianalistaŭ", dy da druhich joj padobnych tawarystwaŭ, chacieli-b tak sama, kab sprawa nasza adciahnuła-
