Pradpłatnikaŭ było ŭsiaho kala 200, ale niekatoryja vypisvali pa jakich 10-50 ekz., jak npr. ks. A. Šylinis.
Z Našaniucami dobraj zhody nia było, bo jany chacieli, kab "Biełarus" trymaŭsia takoj taktyki ŭ pracy, jak i jany, heta znača bolš radykalnaj, a tymčasam "Biełarus" rabiŭ svaju rabotu cicha, nikomu nie naprykrajučysia i vorahaŭ sabie nia robiačy. Navat niabožčyk ks. Astramovič (A. Ziaziula), kali B. Pačopka nie pamiaściŭ jaho adkazu "Kurj. Lit." (vieršu), napisaŭ piśmo z pahrozaj: "Usich vysiłkaŭ vaźmusia, kab "Biełarus" klapnuŭ", ale chutka iznoŭ dajšło miž imi da zhody, u jakoj i razyjšlisia prad nadchodam niemcaŭ.
Pad kaniec isnavannia "Biełarusa" B. Pačopka chacieŭ dziela dabra spravy pieradać jaho ŭ ruki jakohaś ksiandza, kab choć toj fihuravaŭ redaktaram ci vydaŭcom, ci pratektaram; prasiŭ ab heta administratara dyecezii, ale ničoha nia vyjšła.
Paśla vajny ŭžo razam z ks. A. Šyškaj B. Pačopka chacieŭ uznavić "Biełarusa" u Biełastoku, ale heta akazałasia niemahčymym.[1]
što datyča charaktarystyki "Biełarusa", jaho metaŭ i zadańniaŭ - najlepš nam usio heta maluje adozva redakcyi da hramadzianstva dziela šukańnia padtrymańnia dla siabie. Adozvu hetu, jak duža ŭ hetym sensie cikavuju, źmiaščajem tut calikom z zachavanniem movy i hramatyki. Voś jana:
Patreba wydawiectwa katalickaj hazety ŭ prostaj mowie dla biednaho sielanina naszaho kraju
- ↑ Usie hetyja ahulnyja viestki ab „Biełarusie" padaju pavodle rukapisnaha ŭspaminu red. „Biełarusa" B. Pačopki, ciapierašniaha unijackaha śviaščeńnika ŭ Babrovičach na Paleśsi.
