byŭ. Faktyčna heta byŭ chryścijanin-adradženiec, blizki da ideolohii paźniejšaj BChD.[1]
2. Ivan Łuckievič (28.V.1881-20.VIII.1919). Katalik, rodam z Miensku. Heta adzin z vydatnych pradstaŭnikoŭ "Bieł. Sac. Hramady" i adzin z haloŭnych zakładčykaŭ jaje. Ale i jon, padobna jak Kahaniec, u vialikaj miery razam i „sacyjalist" i "chryścijanin". Praŭda, jon tvora "Bieł. Rev. Hramadu", ale adnačasna znosicca z Mitr. Šeptyckim u Lvovie i viadzie z im narady ab relihijnaj Unii na Biełarusi. Jon pryjmaje čynnaje ŭčaście ŭ zabastoŭkach na Biełarusi ŭ 1905 hodzie, ale adnačasna znachodzicca ŭ blizkich adnosinach z biełaruskimi katalickimi ksiandzami, jakich zaachvočvaje da relihijnaj u biełaruskim duchu pracy siarod svajho narodu. Jon paddzieržyvaje znosiny z sacyjalistymi rasiejskimi i polskimi, padtrymlivaje kirunak bieł. sacyjalistyčny, paŭstaŭšy z "Bieł. Rev. Hramady", ale adnačasna, jak ubačym u nastupnym addziele hetaj pracy, robić zachady kala arhanizavańnia biełaruskaha katalickaha časapisu, jaki, jak viedajem, u 1913 h. sapraŭdy paŭstaje ŭ Vilni i zaviecca "Biełarus".
Urešcie zmoranv pracaj na nivie biełaruskaha adradžeńnia, Ivan Łuckievič dastaje suchot i ŭ 1919 h. umiraje u Zakapanym, kudy vyjechaŭ na leki. I voś-ža tut musim adznačyć, što ŭmiraje jon, jak dobry chryścijanin, katalik, pryjmajučy śv. Tajny. "Pavinšujcie mianie, ja siahońnia pryčaściŭsia", prahavaryŭ jon cichim, chrypłym hołasam da siaścior Julii i Lali Menke z Vilni, jakija apiakavalisia im
- ↑ Ab Kahancu niamała raskazaŭ mnie hram. Advard Budźka, jaki znaŭ jaho asabista.
