kim paźniej užo pracujuć u pieramiežku kataliki z pravasłaŭnymi, ― naviazaŭ duchovy kantakt z henymi-ž Biełarusami katalikami, z ich prac čerpaŭ natchniennie i ahułam pačaŭsia ad Biełarusaŭ katalikoŭ.
Pradvieśnikaŭ biełaruskaha adradžeńnia, kulturna, a časam i palityčna spolščanych, Palaki prosta ŭvažajuć za svaich, za Palakoŭ. Typovym i najpavažniejšym pradstaŭnikom hetkaj dumki jość Lavon Vasileŭski, jaki za Palakoŭ "i kulturalnie i narodovościovo" ŭvažaje navat Bahuševiča (i Niesłuchoŭskaha), pryznajučy im adnačasna, što jany začali kirunak u biełaruskaj litaratury "narodovo-białoruski" i što stajali "na stanovisku odrębności narodovej białoruskiej.[1] Naturalna, hetki pahlad supiarečny sam u sabie, bo jak-ža Palak "i kulturalnie i narodovościovo" moža tvaryć biełaruskuju nacyjanalnuju dumku?! A kali-b i tak było sapraŭdy, dyk musili-b być niejkija asablivyja pryčyny hetkich pastupkaŭ henych "Palakoŭ". Ale ab hetym usim, reč zrazumiejaja, Palaki maučać, ahraničvajučysia tolki da biespadstaŭnaha évierdžańnia. Dy i padstaŭ tut nijakich niama i być nia moža. Kožnamu jasna, što spolščany Biełarus usiožtyki Biełarus, a nie Palak.
Z hetkim pahladam polskim na pradvieśnikaŭ našaha adradžeńnia schodzicca pahlad i rasiejski. Prykładam moža słužyć Pypin,[2] i mnohija inšyja,
- ↑ Leon Wasilewski-Litwa i Białoruś. Kraków. Ab Bahuševiču i Niesłuchouskim jon kaža: "Utwory dwuch tych pisarzy zasługują na szczególną uwagę, jako źwiastuny nowego etapu rozwoju piśmiennictwa białoruskiego - literatury narodowo-białoruskiej, jakkolwiek obydwaj ci autorowie faktycznie byli Polakami i kulturalnie i narodowościowo", bač. 276-277.
- ↑ А. Пыпин Исторiя русской этнографіи, т. IV, СПБ, 1892.
