a hetaj spravie svaje tryvožnyja pahlady vusna i piśmienna. Dla prykładu źmiaščajem tut list adnaho z biełaruskich ksiandzoŭ da ks Uł. Tałočki, u jakim aŭtar hetak vylivaje svaje žali z nahody abnovy BChD na BNA: "Nia ŭžo vy dapuścicie, kab hetaje dzicianio, što z takoju natuhaju rodzić nam Babula Chryścijanka Dobraja, dy było nia chryščanym? Z dyskusyjaŭ bo tak vyhladaje, što nichto nia kvapicca da hetaha, tak jak-by nikoha nie abchodziła heta. Adzin bo mizernieńki parahrafik, jaki z łaski svaje dazvalaje ŭ BNA isnavać relihii (dy i jašče ŭ adnej kletcy z sektanskim samadurstvam), — nie hvarantuje chryścijanskaści... Pasłaŭ ja paru słoŭ na henu temu im, ale peŭna nia vydrukujuć: zaŭsiody "zanadta katalickaje." — ? — Ot, da čaho dažylisia"...[1]
Adnak hetak dumali tolki tyja, jakija nie razumieli sutnaści spravy i jany astalisia ŭ susim niaznačnaj mienšaści. Vializarnaja bolšaść, jak chadekaŭ duchoŭnych, tak i śvieckich, vykazałasia za abnovu ŭ tym kirunku, u jakim jana i nastupiła.
Hetkim čynam BChD sapraŭdy vyrašyła svaju biełaruskuju palityčnuju prablemu i, jak ubačym nižej, vyrašyła tak-ža i biełaruskuju prablemu relihijnuju, ci prynamsi pakazała darohu da vyrašeńnia hetaj prablemy.
Užo addaŭna ŭ kruhoch BChD było zaŭvažanym nienarmalnaje żjavišča miašańnia razam prablemaŭ palityčnych i relihijnych i zaznačalisia sproby ŭparadkavańnia hetych spraŭ, raździalajučy ich miž saboj.
Užo daŭno mnohim chadekam było jasna, što spravy relihijnyja i relihijnaje ŭzhadavańnie biełaruskaha narodu pavinny ŭ nas vieści: niejki asobny
- ↑ Z ułasnaha archivu.
