A što datyča zakidu „Krajoũca", byccam BChD kłaniłasia da rasizmu, dyk biezpadstaŭnaść hetaha zakidu tak-ža kožnamu jość jasnaj, chto choć krychu jość abznajomleny z chryścijanstvam, jakoje ŭ samaj svajej sutnaści jość antyrasizmam: chryścijanstva adnolkava pryznaje i „Hreka i Žyda". Hetych padstavovych pryncypaŭ chryścijanskaj navuki BChD zaŭsiody trymałasia vierna.
Voś-ža jašče raz paŭtaraju, što možna mieć sumnivy što da kolkaści i jakaści demakratyzmu a BChD, a nie zapiarečvać jaho susim, jak heta zrabiŭ „Krajoviec". Zakid-ža rasizmu vyhladaje prosta humarystyčna. Słovam, „Krajoviec" mylajecca. Ale errare humanum est.
BChD, jakaja mocna padčorkavała svoj relihijna-chryścijanski charaktar, zradziła BNA, jakoje ŭžo źjaŭlajecca čysta śvieckaj, palityčnaj arhanizacyjaj. Naradziny hetyja nie prajšli dla BChD lohka jany jej šmat kaštavali trudoŭ i bolu. Jak-nijak za stolki hadoŭ svajho isnavańnia, jana mnohich uzhadavała, vyrabiła i da siabie sardečna pryviazała. I voś, kali pačałasia na bačynach „Bieł. Krynicy" dyskusija ab abnovie i da taho ŭ kirunku całkom śvieckim, dla mnohich chadekaŭ heta była badaj trahičnaja reč.
Praŭda, u prahramie BNA niama ničoha praciŭnaha śvietapahladu chryścijanskamu, a navat jość § 16, jaki kaža: „BNA za svabodu isnavańnia relihii i dziejnaści relihijnych ustanoŭ i za svabodu vyznavańnia relihii", ale mnohich heta nie zdavalała i tryvožyła; asabliva heta „hrozna" vyhladała dla niekatorych biełaruskich ksiandzoŭ. Vykazvali jany
