rodów do Białorusinów" padčorknuty dobryja adnosiny da Biełarusaŭ: Litoŭcaŭ i Ukraincaŭ.
U № 4 i ŭ nastupnych, u jakich padajecca statystyka nacyjanalnaściaŭ Vilenščyny i Horadzienščyny, spatykajem dumku, što ŭsiudy, dzie razlahajecca biełaruskaja mova, patreba ŭvieści hetuju movu ŭ kaścioł.
U № 7 spatykajem viestki z ukrainskich hazet, asabliva z "Ukrainische Rundschau", vydavanaha ŭ Vienie, u jakim pašyrałasia ideja ukrainska-biełaruska-litoŭskaha zbližeńnia.
U № 11, pad zahałoŭkam: "Kiedy nasza mowa wejdzie do kościoła", pamieščana pabiełarusku karespandencyja z Trab, u jakoj dakazvajecca patreba dla Biełarusaŭ katalikoŭ biełaruskaj movy ŭ kaściele.
U № 14 spatykajem karespandencyju z Łyntup, u jakoj aŭtar žalicca, što Biełarusy kataliki nia čujuć tut nikoli kazańniaŭ u kaściele ŭ svajej rodnaj movie.
U № 18 spatykajem hetkuju cikavuju reč: U Łyntupach išła sprečka ab litoŭski jazyk u tamtejšym kaściele. Miascovy probašč ks. Jachim Račkoŭski spraciŭlaŭsia litoŭskaj movie i dakazvaŭ, što Łyntupskaja parafija, likam 6 tysiač asob, jość biełaruskaja. Z hetaj pryčyny "Litwa" tamu-ž ksiandzu radzić zamiest polskaha ŭvieści ŭ kaścioł jazyk biełaruski.
U № 19 spatykajem pabiełarusku: vierš "Ja kliču vas", art. "Treba źniać akulary" (ab polskaj kaścielnaj palitycy), a tak ža "Chroniku biełaruskaha žyćcia".
№№ 5, 10, 12, 13 i 14, 1910 h. pamiaščajuć šyrokija infarmacyi ab biełaruskim nacyjanalnym ruchu.
U № 4, 1911 h., art. "Sprava białoruska" daje šmat viestak ab biełaruskim ruchu.
